اشتباهاتی در روابط زناشويي‌

در این مطلب به اشتباه‌هایی كه ممكن است روابط زناشويي‌تان را تيره و تار كند می پردازیم.

خطای شماره 1 :ذهن‌خواني
به ذهن‌تان نمك بپاشيد!
نه‌تنها هنري نيست كه خودمان را در ذهن ديگران بدانيم و از رفتار يا گفتارشان به اعماق ذهن‌شان پي ببريم كه خيلي هم خطرناك است اگر اجازه دهيم در ذهن‌مان چنين خطايي شكل بگيرد. در مسائل زناشويي البته چون آدم‌ها سخت‌تر از هر موضوع ديگري مسائل‌شان را به زبان مي‌آورند، احتمال بروز اين خطا بيشتر هم مي‌شود.

مثال: كامران متوجه مي‌شود همسرش ليلا امشب مثل شب‌هاي ديگر نيست. انگار چيزي ذهنش را مشغول كرده. اشتياق هميشه را از خودش نشان نمي‌دهد و تمركز ندارد. فكر مي‌كند رابطه امشب‌شان بيشتر از سر عادت است و نه يك رابطه پرشور و احساس. ذهنش شروع مي‌كند به جست‌وجو. چه چيزي ممكن است باعث اين حواس‌پرتي او شده باشد؟ يادش مي‌آيد آنها ديشب به ‌مهماني عروسي دوستش رفته بودند. بلافاصله نتيجه مي‌گيرد ليلا حتما با ديدن شوهر پولدار دوستش، زندگي آنها را با زندگي خودشان مقايسه كرده و ذهنش خراب شده. پيش خودش مي‌گويد ديگر نبايد اجازه بدهد ليلا با آن دوستش ارتباط داشته باشد و بعد متاسف مي‌شود كه چقدر ليلا زود تحت تاثير ديگران قرار مي‌گيرد!

تحليل موقعيت: ذهن‌خواني باعث مي‌شود ما از حقيقت دور شويم. درست در نقطه مقابل، گفت‌وگو ما را به حقيقت نزديك مي‌كند. كامران يا هر كدام از ما در چنين موقعيتي مي‌توانيم با اين روش‌ها از خطاي ذهن‌خواني پرهيز كنيم:

1- گفت‌وگو كنيم: وقتي سوالي در ذهن‌مان ايجاد مي‌شود، به جاي فرضيه‌سازي و تلاش براي يافتن پاسخ در ذهن‌مان بايد «در دنياي واقعي» دنبال پاسخ سوال‌مان بگرديم. طبيعتا مي‌توانيم اول از كسي كه اين سوال را براي‌مان ايجاد كرده، بپرسيم. گاهي ممكن است اين روش جواب ندهد و نتوانيم به همين راحتي به پاسخ برسيم اما ممكن هم هست كه برسيم. همين كه كامران «پيش‌بيني» كند اگر سوال كند ليلا جوابي به او نمي‌دهد، خودش يك جور خطاي ذهن‌خواني است!

2- فرضيه خودمان را رد كنيم: اينكه فكر كنيم اولين نتيجه‌گيري ما، درست‌ترين است، خطاست. همين فكر را مي‌كنيم كه ديگر دنبال جواب اصلي نمي‌رويم. کامران مي‌توانست همان وقت كه اين فكر به ذهنش رسيد با آن مقابله كند. به خودش بگويد حتما اين فكر غلط است و حتما دليل ديگري دارد. وقتي چند شب بعد، كامران دوباره مي‌ديد همسرش همان زن پرشور هميشگي است، كلا صورت مسئله در ذهنش پاك مي‌شد.

خطای شماره 2 : منطق احساسي

هميشه قلب راستگو نيست
حتما خيلي‌ها نسبت به اين جمله گارد مي‌گيرند؛ آنهايي كه واقعا به نداي قلب‌شان باور دارند اما اجازه دهيد منطقي باشيم. حتي آنهايي كه هميشه به احساس‌شان احترام مي‌گذارند و به آن اعتماد دارند، خيلي وقت‌ها از اين اعتماد لطمه ديده‌اند. پس نمي‌شود گفت هميشه آنچه احساس مي‌كنيم، درست است.

مثال: شوهر رعنا يك ماه است كه تا ساعت هشت شب در دفتر كارش مي‌ماند. رعنا مي‌داند كار شركت زياد شده و همسرش مجبور است همراه همكاران ديگرش تا اين ساعت كار كند اما حضور چند همكار خانم احساس بدي را در او ايجاد كرده. احساس خطر مي‌كند كه در اين مدت شوهرش، همكاران خانمش را در طول روز حتي بيشتر از او مي‌بيند.

تحليل موقعيت: رعنا بدون اينكه هيچ شواهدي در مورد بي‌تعهدي همسرش داشته باشد، صرفا بر مبناي احساسش قضاوت مي‌كند. همين ذهنيت هم حتي ممكن است باعث سردي رفتار او با همسرش شود يا به‌طور غير مستقيم و به بهانه‌اي ديگر زمينه‌ساز يك دعواي زن و شوهري جدي شود كه آن هم نتيجه‌اش فاصله بيشتر است. رعنا و هر كدام از ما در چنين موقعيتي مي‌توانيم از اين راهكارها كمك بگيريم:

1- به خودمان زمان بدهيم: اولين توصيه‌اي كه در چنين موقعيتي بايد به خودتان كنيد اين است كه اجازه دهيد غليان احساسات‌تان فروكش كند. وقتي آرام‌تر شويد، منطقي‌تر مي‌شويد و مي‌توانيد موقعيت را بهتر تحليل كنيد. فراموش نكنيد قضاوت‌هاي ما به‌شدت تحت تاثير احساسات ما هستند. پس هرقدر هنگام تصميم‌گيري آرامش بيشتري داشته باشيم، احتمال درستي تصميم‌مان بيشتر خواهد شد.

2- فكرمان را بچرخانيم: گفتيم بايد روي نتيجه‌گيري احساسي‌مان يك علامت سوال بگذاريم و فرصت دهيم تا منطق‌مان حاكم شود. البته اين كار راحتي نيست. در اين موقعيت، اگر سعي كنيم ذهن‌ را به سمت ديگري منحرف كنيم و نگذاريم همه فكرمان روي اين موضوع متمركز شود، براي خودمان و عقل‌مان زمان خريده‌ايم.

خطای شماره 3 : تعميم بيش از حد

فيل را در تاريكي نبينيد
داستان فيل در تاريكي مثنوي را شنيده‌ايد؟ داستان فيل و كوران تمثيلي است كه ريشه‌هاي آن را در ادبيات هندوستان ذكر كرده‌اند و مولانا هم در مثنوي به خوبي آن را به نظم درآورده و تفسير کرده است. در روايت‌هاي مختلفي كه از اين داستان شده، وجه مشترك اين است: گروهي از مردان نابينا (يا مردان در تاريكي) كه در عمرشان فيل نديده بودند، دست بر فيل مي‌كشند و چون هر يك فقط به عضوي از اعضاي فيل دست مي‌كشند به تصوير فراگير درست و كاملي از فيل دست نمي‌يابند و هر كدام‌شان آنچه لمس كرده‌اند را تعميم مي‌دهند.

يكي به خرطوم فيل دست مي‌زند و مي‌گويد مثل مار است و آن يكي به گوش‌هايش و مي‌گويد مثل بادبزن است! نتيجه داستان اين است که تجربه‌هاي ناتمام ما اگر تعميم پيدا كند، راه به تركستان مي‌برد. اين را كنار اين حقيقت بگذاريد كه در مسائل زناشويي، هر زوج روش خودشان را دارند و قواعد يكسان و استانداردي كه قابل تعميم به همه زوج‌ها باشد، وجود ندارد.

مثال: فرهاد و شهره در دوره عقد فقط معاشقه داشتند و رابطه كامل را گذاشته بودند براي بعد از عروسي اما شب اول عروسي هر دو آن قدر خسته بودند كه ترجيح دادند فقط بخوابند. شب بعد اما تلاش‌شان نتيجه‌اي نداشت. آنها چيز زيادي هم در اين باره نمي‌دانستند و وقتي شب‌هاي دوم و سوم هم اين كار ممكن نشد، به اين نتيجه رسيدند كه براي اين كار آمادگي ندارند و بهتر است فعلا اصلا به اين موضوع فكر نكنند. بعد از چند ماه، آنها به همان روال دوره عقد بازگشته بودند اما هردوی‌شان از اين وضع ناراضي و نااميد بودند.

تحليل موقعيت: تعميم‌هاي بيش از حد ما، هميشه براي ديگران نيست. گاهي خودمان مسائل را در مورد خودمان به اشتباه تعميم مي‌دهيم. در اين مورد هم، فرهاد و شهره مشكلي را كه در شب‌هاي اول بعد از عروسي اتفاق افتاده بود، به كل زندگي‌شان تعميم دادند. درحالي كه اگر به كمك مشاور در همان روزهاي اول تلاش‌شان را ادامه مي‌دادند، همه چيز مي‌توانست روال عادي‌اش را طي كند. مي‌دانستيد بعضي زوج‌هاي جوان با همين مشكل بعد از چند ماه سر از دادگاه خانواده درمي‌آورند؟

براي مقابله با اين مشكل بايد از اين روش‌ها كمك بگيريم:
1- خاص باشيم: بايد تلاش كنيم روش فكرمان را اصلاح كنيم. جزئي‌نگر باشيم و نتيجه‌گيري‌مان را هم جزئي كنيم؛ مثلا اگر فرهاد و شهره در ذهن‌شان جا مي‌انداختند كه اين يك مشكل جزئي است و بقيه مسائل بين آنها خوب پيش مي‌رود، براي حل اين مشكل خاص تلاش بيشتري مي‌كردند.

2- مشورت كنيم: اگر خودمان را مي‌شناسيم و مي‌دانيم قضاوت‌هاي‌مان با تعميم‌هاي اغراق‌آميز همراه است، بايد از مشاوري كمك بگيريم كه به قضاوت‌هايش اعتماد داريم.

خطاي شماره 4: برچسب‌زني

ديوارها را تميز نگه داريد!
همه جا برچسب زدن بد است و در مسائل زناشويي هزار بار بدتر. برچسب‌ها علاوه بر اينكه تاثير بدي روي ذهن كسي مي‌گذارند كه به او برچسب زده‌ايم، ذهن خود ما را هم منحرف مي‌كنند. اين يعني تيشه به ريشه رابطه زناشويي زدن.

مثال: ريحانه به‌طور تصادفي متوجه شد روي لپ‌تاپ همسرش، چند عكس غيراخلاقي هست. به‌شدت به هم ريخت و اين ماجرا شد بهانه يك دعواي اساسي. همسرش اعتراف كرد اشتباه كرده و عذرخواهي كرد اما از آن روز، سر هر بگو مگو ريحانه آن ماجرا را به ياد همسرش مي‌اندازد و وقتي عصباني مي‌شود، حتي كلمه «هرزه» را قاطي بد و بيراه‌هايش به او مي‌گويد.

تحليل موقعيت: برچسب زدن‌ها فقط مخربند حتي اگر همسر ريحانه اشتباه كرده باشد اين را چماق كردن و توي سر او زدن باعث جلوگيري از تكرار اين اشتباه نمي‌شود كه هيچ، باعث مي‌شود احتمال تكرار بيشتر شود. در چنين مواقعي ريحانه و هركدام از ما با اين ايده‌ها مي‌توانيم به خودمان كمك‌كنيم.

منبع:مجله سیب سبز

علت دیر ارگاسمی و دیر ارضا شدن زنان

رابطه جنسی، بهترین راه برای ایجاد یک رابطه ی عمیق جسمی و روحی با شریک زندگی است؛ بنابراین احساس خوبی در شما ایجاد می کند. اما اگر در این رابطه ارگاسم حاصل نشود، هر دو نفر احساس نارضایتی می کنند. نرسیدن به اوج لذت جنسی می تواند دلایل جسمی و روحی متفاوتی داشته باشد، اما تشخیص صحیح و معاشقه درمانی به شما آموزش می دهد که چگونه در یک رابطه جنسی به ارگاسم برسید و از آن لذت ببرید.
اگر چه در جریان آمیزش جنسی، تعدادی از خانم ها به سختی به اوج لذت جنسی می رسند و یا هرگز آن را تجربه نمی کنند، اما این مشکل، همیشه یک مشکل زنانه نیست، و همچنین ممکن است آقایان هم برای رسیدن به ارگاسم مشکلاتی داشته باشند. به ویژه برخی از مشکلات جسمی و روحی در یک رابطه، رسیدن به ارگاسم را برای طرفین مشکل تر می شود. ولی راه حل هایی برای مشکل وجود دارد.

عدم حصول لذت جنسی شامل:
– ارگاسم به هیچ عنوان حاصل نمی شود
– ارگاسم با تاخیر حاصل می شود (رسیدن به ارگاسم زمان زیادی طول می کشد و یا تحریکات زیادی نیاز است)
– ارگاسم رضایت بخش حاصل نمی شود
– انزال دیررس
– انزال بدون ارگاسم
برخی از دلایل بالقوه ی این مشکل در خانم ها و آقایان :
– وجود مشکلی در رابطه
– یکنواختی و خسته کننده بودن اتاق خواب
– آسیب جسمی یا روحی، مانند حس تجاوز یا سوء استفاده جنسی
– میزان سلامتی افراد که بر روی اعصاب و سطح هورمون آن ها اثر می گذارد
– احساس خجالت نسبت به رابطه جنسی
– عدم اطلاعات کافی در مورد ارگاسم، رابطه ی جنسی و تحریکات مؤثر
– اثرات جانبی برخی از داروها، مانند داروهای ضد افسردگی
احساس ترس مانع ارگاسم می شود،ایزادورا المان متخصص ازدواج و مشاور خانواده می گوید:«افراد از نظر فیزیولوژیکی ممکن است به درستی تحریک نشوند. اگر خانم یا آقایی به دست خودشان تحریک شوند، به سختی توسط دیگران تحریک می شوند.»
تشخیص مشکل عدم ارگاسم
دکتر المان میگوید: « اگر شما با مشکل ارگاسم رو به رو هستید، توصیه می شود که به درمانگر جنسی مراجعه نمایید تا منشاء مشکل شما را بیابد و شما را به درستی درمان کند. ممکن است نرسیدن به ارگاسم ناشی از یک مشکل جسمی باشد و درمانگر شما را راهنمایی می کند که به پزشک مربوطه مراجعه نمایید.»
درمانگر جنسی درمورد نحوه برقراری روابط جنسی، شریک جنسی و همچنین انتظارات و خواسته های شما در یک رابطه جنسی سؤال هایی می پرسد، و شما باید با آمادگی و صداقت به تمام سؤالات او پاسخ دهید.
راه حل درمان مشکلات ارگاسم
اگر با مشکل جسمی رو به رو هستید، پزشک مربوطه درمان مناسب را تجویز خواهد کرد، و اگر با مشکل روانی رو به رو هستید، درمانگر جنسی راه کارهای مناسب را پیشنهاد می دهد.
دکتر المان در مورد خانم ها می گوید: «آنها باید دریابند که چگونه و با چه تحریک هایی به ارگاسم می رسند، و گاهی برای رسیدن به ارگاسم نیاز دارند که در ذهن خود خیال پردازی کنند. اگر خانمی متوجه شد از نظر فیزیکی به چه تحریکات جنسی نیاز دارد، در این هنگام باید دید آیا می تواند به راحتی نیازهایش را به همسرش بگوید؟! بنابراین برای حل مشکل ابتدا باید منشاء فیزیولوژیکی مسئله پیدا شود و سپس به بررسی راه حل های روابطی پرداخت.»
درمورد آقایان نیز روش درمان به همین صورت است. مهم ترین مسئله برای داشتن یک رابطه جنسی خوب، صحبت کردن درمورد این مسئله با همسرتان است. اگر می خواهید به اوج لذت جنسی برسید یا فقط می خواهید در اتاق خوابتان احساس آرامش و راحتی کنید، در هر صورت باید نیاز ها و خواسته هایتان را برای شریک زندگیتان بیان کنید.
اگرچه ممکن است صحبت درمورد مسائل جنسی در ابتدا کمی خجالت آور  و نحوه برخورد طرف مقابل نسبت به این مسئله کمی نگران کننده باشد ولی بالاخره باید از یک جایی شروع کرد، و تمام مسائل و مشکلات حل نشده را مطرح نمود. حتی اگرمسائلی مانند محیط نامرتب خانه، مانع ایجاد آرامش در شما می شود باید با صحبت کردن حل و فصل شوند تا در نهایت با آرامش ایجاد شده به اوج لذت در رابطه جنسی خود برسید.
در مورد اینکه چه می خواهید؟ چه چیزی را دوست دارید؟ و نیازهای شما چیست؟ صحبت کنید. زیرا نرسیدن به ارگاسم تاثیرات منفی روی شما می گذراد و متقابلا این اثرات منفی به شریک زندگیتان منتقل خواهد شد. صحبت درمورد رابطه جنسی موجب افزایش احساس صمیمیت و نزدیکی در بین شما می شود و موجب می شود شعله های عشقی که انتظارش را می کشیدید در اتاق خواب بر افروخته شود.
منبع :

هورمون شناسی در رابطه عشقی

ممکن است کسانی به این مولکول عشق معتاد شوند. آنها به مقادیر زیاد مواد آمفتامین مانند دوپامین، نور اپی نفرین و فنیل اتیل آمین نیاز دارند. از آنجا که بدن نسبت به این مواد شیمایی مقاومت پیدا می کند، برای رسیدن به همان درجه از حال، مقدار مصرف این افراد رفته رفته افزایش پیدا می کند. از این رو برای برآوردن نیاز خود ناگزیرند روابطشان را مداوم تجدید کنند.

آزمایشی با چند شرکت کننده انجام گرفته است، در این آزمایش افراد در حالیکه در دستگاه MRI قرار داشتند، یک بار عکس معشوق خود و یک بار یک عکس غریبه نشان دادیم و عکسهای مغزی آنها را در این دو حالت مقایسه کردیم. به نظر می آید که دو ناحیه در مغز که مسئول احساس عشق هستند را شناسایی کرده ایم. از علائم بارز دیگر، بالا رفتن میزان هورمون دوپامین (Dopamin) و نورآدرنالین (Noradrenalin ) و پایین آمدن میزان هورمون سروتونین (Serotonin) در مغز است. انرژی جوشان، تحریکات خوشحال کننده گاهی تا به حد رسیدن به خلسه، عرق کردن زیاد و طپش قلب نتیجه ترشح این سوپ هورمونی است.

البته هورمون های استروئیدی نظیر استروژن ( estrogen ) و تستوسترون ( testosterone ) در میل جنسی نقشی حیاتی ایفا می کنند و بدون آنها شاید هرگز وارد قلمرو پرخطر عشق واقعی نمی شدیم. اما مشهورترین ماده شیمیایی مربوط به عشق همان فنیل اتیل آمین ( phenylethylamine ) یا PEA است، نوعی آمین که به طور طبیعی در مغز تولید می شود. PEA یک آمفتامین طبیعی، شبیه داروهای موجود در بازار است و میتواند موجب تحریکات مشابهی شود.

این همان ماده ای است که احساساتی همچون پرواز کردن در آسمان و بر فراز جهان بودن ناشی از کشش به سوی معشوق را در شما پدید می آورد و همان که انرژی لازم برای بیدار ماندن تا صبح و مکالمه های تلفنی را تامین می کند. این ماده که در اصطلاح مولکول عشق نیز نامیده می شود در نتیجه یک سری اعمال ساده فریبنده همچون تلاقی دو نگاه یا تماس دو دست از مغز ترشح می شود. هیجانات سرگیجه آور، ضربان تند قلب و نفس زدن های بریده بریده و همه اینها متاسفانه چیزی جز نشانه های بالینی مصرف بیش از حد این ماده شیمیایی در بدن فرد عاشق نیستند.

وقتی احساساتمان خطشه دار شده!

احساسات و عواطف ما مهم تر از آنچه هستند که می‌‌پنداریم . احساسات مثل نقشه راهنمایی برای کشف جهان درون ما هستند. خنده، انعکاس فیزیکی خوشحالی و گریه واکنش به غم و اندوه است. احساسات دیگر هم در بدن ما واکنش ایجاد می‌کنند، بعضی از این واکنش‌ها مثل خنده و گریه به راحتی قابل تشخیص و بین همه افراد مشترکند، اما بعضی دیگر پنهان‌ بوده و از فرد به فرد متفاوتند. آگاهی از واکنش‌های جسم به احساسات برای بهبود کیفیت زندگی حیاتی است. هر چه بیشتر بتوانید فعل و انفعالات درونی خود را تشخیص دهید و به کلام درآورید، ‌بیشتر می‌فهمید که چه موقع باید در رفتار و رویه یا نوع روابط خود تجدید نظر کنید. در نگاه افراطی نسبت به احساسات عده‌ای به شدت تابع احساسات‌اند و زندگی خود را بر اساس آن تنظیم می‌کنند و در نقطه مقابل، عده‌ای آن را به کلی نفی می‌کنند و فاقد ارزش کاربردی می‌دانند. اما آیا واقعاً  همین‌طور است؟

می دانم چه می گویی!
همانطور که مشاهده دقیق احساسات خودمان در معاشرت‌ها اهمیت دارد، آگاه شدن نسبت به احساسات دیگران نیز برای رسیدن به یک رابطه سالم و متعادل مهم است.
مثلاً  تغییراتی که در چهره یا تن صدای افراد به وجود می‌آید، انواع مختلفی از احساسات را منعکس می‌کند. اگر کسی به نظر غمگین برسد، در واقع دارد به دیگران علامت می‌دهد که اوضاع عادی نیست و احتمالاً به کمک احتیاج دارد.
از طرفی وقتی به واسطه همین علائم، از وجود یک مشکل عاطفی خبردار می‌شویم و عکس‌العمل نشان می‌دهیم، در واقع طرف مقابل را متوجه این مسئله کرده‌ایم که برایش اهمیت و ارزش قائلیم و حرفش را می‌فهمیم و همین نوع ارتباط، پیوند افراد را با هم محکم‌تر می‌کند.

نقشه راهنما
احساسات مثل یک راهنما هستند. وقتی یک نیاز برآورده نمی‌شود این احساس ماست که به ما اخطار می‌دهد و ما باید اخطار را بشنویم، درک کنیم و جدی بگیریم . مثلاً وقتی احساس تنهایی می‌کنیم یعنی اینکه نیاز ما به ارتباط با دیگران برآورده نشده است.
وقتی احساس طرد شدن می‌کنیم نیاز ما به مقبول بودن برآورده نشده است. در واقع احساسات حکم یک رادار را برای ما دارند و پرواز کردن هواپیمای وجود ما بدون آن رادار یا بی‌توجهی به علائمی که رادار می‌فرستد، می‌تواند ما را سرگردان کند یا حتی به سقوط بکشاند.

اخطار
وقتی ما نسبت به رفتار دیگران احساس بدی پیدا می‌کنیم، در واقع اخطاری دریافت کرده‌ایم. با تشخیص درست احساس خود، می‌توانیم واکنش مناسبی نسبت به وقایع و رفتارها از خود نشان دهیم. تحلیل صحیح احساسات و ریشه یابی آنها در معاشرت‌ها به ما کمک می‌کند حریم‌های شخصی خود را به روشنی و به درستی معلوم کنیم و مانع از پیشروی نابهنگام یا نابجای افراد به حوزه روانی خود شویم. اکثر افرادی که افسرده هستند از احساسات درونی خود بی خبرند و تنها تبعات آن احساسات ناخوشایند را تجربه می‌‌کنند .

شناخت احساسات
قدم اول در رفع هر مانعی، شناخت وضعیت است. شناختن و تشخیص احساساتی که غالباً با آنها درگیر هستیم یعنی احساسات پایه و متداولی مثل غم، ‌شادی، ترس، عشق و نفرت، یک گام اساسی برای رفع بعضی از مشکلات جسمی به شمار می‌رود. بنابراین سؤالی که همیشه می‌توانید از خود بپرسید این است که «الان چه احساسی دارم»؟ و به آن جواب بدهید. اگر نتوانستید جواب روشنی پیدا کنید، احتمالاً یک جای کار ایراد دارد و باید بیشتر در درون خود عمیق شوید. متأسفانه اکثر مردم همین مشکل را دارند. نمی‌توانند احساسات خود را به درستی تشخیص دهند.

در بیشتر موارد دچار یک نوع کرختی عاطفی هستند؛ ارتباطشان با خودشان قطع شده، درهای ارتباطی را بسته‌اند. بی‌احساس شده‌اند یا اینکه فقط عواطفی مثل خشم و اندوه را تجربه می‌کنند. در حالیکه یک انسان سالم، به تمام احساسات خود از خوشحالی گرفته تا ناراحتی، دسترسی دارد، جلویشان را نمی‌گیرد و به آنها توجه می‌کند.اما احساسات پیچیده‌اند. این طور نیست که سر و کله‌شان پیدا شود و هر وقت خواستیم بروند چون تا عامل ایجاد شدن آنها باشد آنها نیز با ما هستند. و این عامل لزوماً و همیشه بیرونی نیست. بنابراین لازم است ابتدا، و به جای نفی کردنشان، قبول کنیم که وجود دارند، علت وجودشان را بفهمیم و پیامشان را درک کنیم.  اگر احساسات خود را پس بزنیم، آنها هم ما را پس می‌زنند و گاهی بدون اینکه خودمان بدانیم زندگی ما، ذهن و جسم ما را تحت کنترل خود می‌گیرند. توجه به نکات زیر می‌تواند راهگشا باشد.

۱- هر روز چند بار از خود بپرسید چه احساسی دارید. به خود و جسم‌تان توجه کنید. اگر بلافاصله جوابی نیافتید، صبور باشید و به سؤال ادامه دهید.

۲- بدن خود را بررسی کنید. آیا جایی هست که در آن احساس تنش یا ناراحتی کنید؟ سعی کنید علت آن و پیامش را درک کنید.

۳- زندگی خود، وضعیتی که اکنون در آن هستید، روابطی که دارید، همه را بررسی کنید. آیا احساس رضایت می‌کنید؟ اگر این‌طور نیست، سعی کنید دلیلش را پیدا کنید.
۴- روند مشاهده خود را یادداشت کنید. این کار کمک می‌کند نقاط گره و انسداد عاطفی خود را تشخیص دهید و برای رفع آن اقدام کنید.مواجه شدن با خود، با نیازها، نگرانی‌ها، عواطف و دغدغه‌های آشکار و پنهان خود، به صبر و حوصله نیاز دارد و راهی است که بسته به عزم و تلاش ما می‌تواند طولانی یا کوتاه باشد.

اما به هر صورت برای بهبود «بودن» خود و تغییر وضعیتی که در آن هستیم به ناچار باید این راه را طی کرد. و البته هر چه زودتر اقدام کنیم، بهره بیشتری از زندگی خواهیم برد. هر قدر خود و احساساتمان را بیشتر و بهتر شناسایی کنیم، از نظر روانی سالم‌تر خواهیم بود و روابط سالم‌تری با محیط، با اطرافیان و با خود خواهیم داشت‌.
منبع:زیبــاشــو دات کام

رعایت این نکته ها ازدواج و رابطه عاشقانه شما را نجات می دهد

1-صحبت کنید

مکالمه کلید طلایی ادامه هر گونه ارتباطی است ،از جمله ازدواج.همه چیز با صحبت شروع می شود. اگر به گذشته برگردید به یاد می آورید که سر حرف را با طرف مقابل باز کردید با هم آشنا شدید و بعد هم ازدواج کردید.اگر می خواهید رابطه تان ادامه پیدا کند ارتباط کلامی را فراموش نکنید در مورد مسائل مختلف با همسر خود صحبت کنید

۲-رمانتیک باشید

هر چه بیشتر از ازدواج شما گذشته باشد احتمال بیشتری هست که آن جرقه عاشقانه بین شما و همسرتان از میان برود .اجازه ندهید این اتفاق بیافتد.بیاد بیاورید که در روزهای اول آشنایی تان چقدر برای دیدن همسرتان مشتاق وبی قرار بودید.سر شام شمع روشن کنید و کارهایی از این دست تا رابطه تان را تازه و گرم نگه دارد.

۳-عشق خود را را بروز دهید

گفتن” دوستت دارم “معجزه ای در زندگی و رابطه شما ایجاد می کند که باور نخواهید کرد.بعضی اوقات همسرتان به چیزی بیش از گفتن آن احتیاج دارد .راههای بسیاری برای نشان دادن عشق به همسر وجود دارد.می توانید شام مورد علاقه همسر خود را درست کنید،برای او گل بخرید،خلاصه به او نشان دهید که حتی وقتی او اطرافتان نیست به او فکر می کنید.

۴-قبول کنید که انسان ها تغییر می کنند

شاید تعریف هر کسی از خوشبختی با دیگری فرق داشته باشد اما با این وجود همه باور داریم که آرامش توام با شادی عین خوشبختی است. و این خوشبختی حاصل نمی شود مگر در سایه همراهی که درونی آرام و ظاهری شاد داشته باشد. و هیچ کس در زندگی همراه تر از همسر نیست و نباید باشد.

همسری که آرام باشد و زندگی را با اضطراب های بیهوده، پر از غم و اندوه نکند… همسری که بتواند احساساتش را مدیریت کند و همیشه اسیر احساسات و هیجانات منفی نباشد.

چنین همسری شاید مومن هم نباشد شاید اصلا باور و اعتقاد دینی نداشته باشد اما چون آرام و شاد است زندگی را پر از آرامش و شادی کند. شاید به این دلیل که در خانواده ای آرام و شاد بزرگ شده وخوب تربیت شده است. بر همین اساس، آرام است و برخوردهایش با دیگران همیشه شاد کننده است.

آرامش روحی و روانی مسئله ای است که تاثیر بسیار زیادی در زندگی همسر و فرزندان فرد دارد. (البته گفتنی است فردی که اعتقادات دینی داشته باشد به دلیل همان اعتقادات باید آرام باشد چرا که بزرگترین ثمره ی توکل بر خداوند، آرامش است، اما گاهی افرادی به دلیل داشتن کودکی بد و تحمل اتفاقات ناگوار در زندگی به لحاظ جسمی و عصبی آسیبهایی می بینند که روی اخلاق و رفتارشان تاثیرهای زیادی می گذارد. اینها باید در دراز مدت با خودسازی و درمانهای علمی و اخلاقی برای تغییر و اصلاح خودشان همت کنند).

در هر حال بعضی آدمها همیشه مضطرب و مشوشند. اگر در حال رانندگی هستند دائما به دیگر راننده ها ایراد می گیرند و غر می زنند اگر مسئولیتی داشته باشند به زیر دستان سخت می گیرند و تحقیر می کنند اگر شوهر باشند، شوهری کنترل کننده و مستبد، یا ایراد گیر و … اند، و اگر زن باشند زنی بدزبان و پیله کننده و… هستند. اینها اگر در حال حاضر هیچ مشکلی نداشته باشند مشکلاتی را برای آینده فرض می کنند و برای آن غصه می خورند…

زنهایی که دائما نا آرام و مضطربند، هر چه زیبا و خوش اندام هم باشند هرگز همراه خوبی در زندگی نیستند. اینها یاد گرفته اند چگونه هر لحظه را با یک غم جدید مخلوط کنند. چنان چه فعلا دلیلی بر خطای همسر نداشته باشند از این می ترسند که همسرشان در آینده تغییر کند تغییری که مقابله با آن در اختیار آنها نباشد. فرض می کنند که اگر همسرم وفادار نماند چه می شود… اگر بیمار شوم و نتوانم دیگر به وظایفم عمل کنم… اگر مهر و محبت همسرم را از دست بدهم و هزاران اگر دیگر که همه روی اخلاق و اعصاب آدم تاثیر می گذارد …

بدیهی است که با وجود چنین اضطرابهایی نمی توان به دیگران محبت کرد یا خوش برخورد بود. این بی قراریها خود فرد را که از نفس می اندازند هیچ، شریک زندگی را نیز به تنگ می آروند.

همسری که هر گاه در کنارش بنشینی ناراحتت می کند… تا بحثی شروع شود به جای نگران کننده یا ناراحت کننده ای ختم می شود… حرف زدن با او نه تنها لطفی ندارد بلکه آغاز یک درگیری خواهد بود… چنین همسرانی هیچ گاه نمی توانند همراه خوبی برای زندگی باشند. اینها همیشه لبریز از انرژی منفی هستند. هرگاه دیداری حاصل شود نتیجه اش جز انتقال انرژی منفی و دلگیر شدن نخواهد بود در حدیثی گرانبها از حضرت علی بن موسی الرضا نقل شده است: هیچ کس فایده ای بدست نیاورده است که بهتر باشد از همسر شایسته ایی که چون به او بنگرد شاد گردد و چون از نزد او غایب شود عفت خویش و مال او را نگهدار باشد

امام رضا همسر شاد و شاد کننده را بیشترین سود و فایده ای می داند که یک فرد ممکن است در زندگی به دست آورد.

البته هر زنی می تواند چنین همسر و همراهی باشد کافی است یاد بگیرد چطور احساساتش را مدیریت کند. چطور خودش را از شر اضطرابهای بیهوده خلاص کند.

آینده هم وقتی برسد مثل اکنون است اگر مشکلی هم وجود داشته باشد به یاری خداوند آن را حل خواهیم کرد کافی است تصمیم بگیریم که در همه ی لحظه ها مهربان باشیم. و تنها وظیفه ی خومان بدانیم که چگونه با هم اوقات خوشی را سپری کنیم.

برای یک زن هیچ هنری بهتر از این نیست که یاد بگیرد چطور لحظات شاد و عاشقانه ای در زندگی خلق کند. غذای خوب و لذیذ ،لباس زیبا و دلربا، آرایش … ، همه بهانه هایی هستند تا یک شب خوب سپری شود اما همه ی اینها فرع بر اخلاق هستند. اخلاق خوب و کلام نمکین و شوخ طبعانه اصل قضیه است.
منبع: تبیان

در هر دو جنس مرد و زن تمایل به رابطه جنسی خشن میتواند وجود داشته باشد ، بطور کلی تمایل و لذت از خشونت در رابطه جنسی به شرط لذت برای فاعل نشانه سادیسم جنسی و برای مفعول به شرط لذت نشانه مازوخیسم جنسی است ، تعریف دقیقتر آن رابطه جنسی که در آن لذت روانی به سبب آسیب رساندن به جسم خود یا فرد مقابل باشد نشانه اختلال میباشد و نیاز به درمان دارد.
گاهی اوقات خانم ها از خشونت همسرشان در رابطه جنسی گله مند هستند و گاهی این خشونتها تا حدی بوده که باعث اسیب جدی شده است ، لذا تمایل به رابطه جنسی خشن جزء خواسته های مشروع تلقی نمیشود.
علت تمایل به خشونت در رابطه جنسی از نوع مازوخزیم (خودآزاری جنسی)
معمولا فردی که از آسیب فیزیکی  و تحقیر شدن در رابطه جنسی احساس لذت میکند ، این تمایل از دوران کودکی و بلوغ وی شکل گرفته دانشمندان بر این عقیده اند که افرادی که در مراحل رشد خود در خانواده تحقیر شده اند یا نادیده گرفته شده اند این رویه را نیز در ارتباط جنسی ادامه میدهد و در خیالپردازیهای جنسی خود از رابطه جنسی خشن احساس رضایتمندی می کنند.
برخی از تخیلات جنسی افراد مبتلا به مازوخیسم جنسی
- تحقیر شدن حین رابطه جنسی
علائم : لذت بردن از مورد فحاشی قرار گرفتن از الفاظ رکیک در رابطه جنسی
- بسته شدن دستان و پاها و مورد آزار فیزیکی قرار گرفتن
علائم : خودداری از برقراری رابطه جنسی تا زمانی که به اجبار همراه باشد
- رابطه جنسی بدون ملایمت روحی
علائم : عدم تمایل به معاشقه و پیشنوازی در رابطه
- مورد تجاوز قرار گرفتن یا رابطه جنسی به اجبار و تمایل به رابطه جنسی همزمان
علائم : خودداری از برقراری رابطه جنسی تا زمانی که به اجبار همراه باشد

برخی تمایلات دیگر که نمیتوانیم مطرح نمائیم چرا که میتواند باعث ایجاد برانگیختگی در افراد مبتلا به این اختلال باشد.
علت تمایل به خشونت در رابطه جنسی در افراد مبتلا به سادیسم جنسی ( لذت از آزار دادن فرد مقابل )
معمولا افرادی که مورد خشونت جنسی ( تجاوز جنسی ) قرار گرفته اند یا شاهد صحنه هایی از این قبیل بوده اند  حس انتقام جوئی در آنها منجر به آن می شود به رابطه جنسی خشن تمایل پیدا کنند ، اما بدان معنا نیست همه افرادی که چنین تمایلی دارند لزوما مورد تجاوز قرار گرفته اند چرا که عواملی نظیر پورنوگرافی ، تنوع گرائی ، رابطه با افراد مختلف نیز میتواند زمینه ساز چنین میلی در افراد شود.
برخی از تخیلات جنسی افراد مبتلا به سادیسم جنسی
– میل به خشونت
– میل به ارتباط های چند گانه
– میل به سوزاندن و آسیب به اندامهای جنسی مفعول
– میل به آزار کودکان

برخی نشانه های این افراد
برقراری روابط جنسی با افراد متعدد و آسیب رساندن فیزیکی به آنها ، عدم تمایل به معاشقه و پیشنوازی، اعتیاد به پورنوگرافی
هر چه فرد مفعول بیشتر احساس نارضایتی از درد و آسب وارده کند ، این افراد بیشتر احساس رضایتمندی میکنند و لذت بیشتری میبرند.
درمان مبتلایان به سادیسم و مازوخیسم جنسی
مبتلایان به این اختلال میتوانند با مراجعه به مراکزمشاوره  درمانی رفتارهای جنسی با کمک روان درمانی بینش مدار یا شرطی سازی انزجاری نسبت به درمان اقدام نمایند در این بین همسر نقش مهمی ایفا میکند.
منبع : tanzimekhanevadeh.com

بيماري آرتريت روماتوييد بر اندام‌هاي جنسي اثر نمي‌گذارد اما تغيير وضعيت ظاهري بيمار، بزرگ شدن دست يا پا و ديگر آثار جانبي بيماري مي‌تواند فرد را از نظر روحي به شدت آزرده کند.
اگر روماتيسم (آرتريت روماتوئيد) داريد، ممکن است آن‌طور که بايد از روابط جنسی با همسرتان احساس رضايت نکنيد يا علاقه اي به رابطه‌تان نداشته باشيد و درد در ناحيه لگن و زانوها ميل شما را براي تجربه‌هاي جديد از بين ببرد. شايد از اين مساله خيلي نگران باشيد، اما به شما اطمينان مي‌دهيم که با رعايت چند نکته مي‌توانيد رابطه با کيفيتي با همسرتان برقرار کنيد و رابطه زناشويي قوي‌تري داشته باشيد.

وخامت بيماري، درد مفاصل، محدوديت فيزيکي که بيماري براي فرد ايجادکرده، دشوار بودن تجربه هم‌‌زمان چند عمل (حرکت‌دادن عضو، لمس و تحمل وزن همسر)، نداشتن اعتماد‌به‌نفس کافي به‌دليل شرايط بيماري و ظاهري، اثر جانبي برخي داروها و اثر جانبي عمل جراحي مرتبط با بيماري همگي مي‌توانند کيفيت رابطه زناشويي فرد را تغيير دهند. لازم به ذکر است که درد يکي از مهم‌ترين مشکلات بيماران آرتريت روماتوييد است و همين قضيه مي‌تواند او را از رابطه جنسي بيزار کند. بيماران مبتلا به آرتريت روماتوييد ممکن است اين مشکلات جنسي را داشته باشند:
• کاهش احساس جذابيت
• کاهش ميل و رضايت جنسي
• اختلال در تحريک جنسي
• کاهش احساس جنسي هنگام روابط زناشويي
• افزايش حساسيت به تماس
• محدوديت در تحرک هنگام روابط‌ زناشويي
• خشکي واژن
• ناتواني در رسيدن به اوج رضايت جنسي
• اختلال نعوظ
 مشکل شما حل مي‌شود
براي حل هريک از اين مشکلات بايد بدون خجالت موضوع را به متخصص روماتولوژيست معالج خود بگوييد. اين متخصص وضعيت شما را مي‌شناسد و مي‌داند بايد چه دارويي‌هايي برايتان تجويز کند و عوارض هر کدام از اين داروها چيست. حتي ممکن است روماتولوژيست توصيه كند که با يک متخصص زنان هم مشورت کنيد. بسياري از زوجين از رفتن نزد يک متخصص (که براي جمع 2 نفره آنها فرد غريبه محسوب مي‌شود) و بيان مسايل جنسي خود واهمه دارند و آن را يک بي‌آبرويي مي‌دانند.

حتي اگر همسرتان از لحاظ جنسي کاملا سالم است، بايد با هم به متخصص مراجعه کنيد و بدون خجالت مسايلتان را بگوييد و درباره تمام آنها راه‌حل بخواهيد. همان‌طور که پزشکان براي انواع عفونت‌ها دارو و درمان مي‌شناسند براي اين مشکلات هم درمان مناسب را ارائه مي‌دهند.

آيا اين درد مي‌تواند مشکل‌ساز شود؟
همسرتان بايد بداند که شما در بعضي ساعت‌هاي روز درد بيشتري داريد و شما هم بايد بدانيد که همسرتان از اينکه مبادا برايتان ايجاد درد و ناراحتي کند، مضطرب مي‌شود و عصبي است و براي اينکه آزارتان ندهد، ممکن است از شما فاصله بگيرد. مطمئنا براي هر دوي شما از همان ابتدا سخت است که بخواهيد براي بهتر شدن رابطه‌تان تلاش و مدت آن را بيشتر کنيد اما به مرور مي‌توانيد از عهده آن بربياييد.
 تاثير داروهاي آرتريت روماتوييد بر روابط زناشويي
معمولا داروهاي تجويزي براي درمان آرتريت روماتوييد تداخلي با روابط زناشويي ندارند اما برخي از آنها مي‌توانند نعوظ مرد را دچار مشکل کنند يا ميل جنسي را تغيير دهند. در هر صورت براي کاهش عوارض اين داروها مي‌‌توانيد از پزشک معالجتان کمک بخواهيد.
بهبود روابط زناشويي
براي اينکه رابطه‌تان با همسرتان بهبود يابد، بايد روش‌هاي مختلف را امتحان کنيد:
1. برنامه‌ريزي کنيد: رابطه زناشويي با همسرتان را بگذاريد براي زماني از روز که احساس آرامش مي کنيد. اگر از فعاليت روزانه خسته هستيد کمي چرت بزنيد يا دوش بگيريد تا حالتان بهتر شود. مثلا با مشورت پزشک متخصص معالجتان داروهايتان را طوري مصرف کنيد که در زمان رابطه با همسرتان بيشترين اثر مطلوب خود را داشته باشند يا فعاليت‌هاي روزمره‌تان را طوري تنظيم کنيد که در آن زمان از کارهاي ديگرتان خسته نباشيد.
2. با همسرتان صحبت کنيد: افرادي که خود يا همسرشان به آرتريت روماتوييد مبتلا هستند و به جاي حل مسايل جنسي از روابط زناشويي و صحبت درباره بهبود آن طفره مي‌روند، فقط مشکل خود را پيچيده‌تر مي‌کنند.
3. ورزش کنيد: با برنامه‌اي مشخص و منظم حرکات سبکي انجام دهيد سپس دوش آب گرم بگيريد تا مفاصلتان تسکين يابند. مي‌توانيد زير آب گرم مفصل‌‌ها را ماساژ دهيد.

4. وضعيت‌هاي جديد: اگر وضعيت خود و همسرتان هنگام روابط‌ زناشويي براي شما دردناک‌ است، مي‌‌توانيد حالت‌هاي ديگري را تجربه کنيد. مثلا درازکشيدن مي‌تواند جايگزين خوبي براي حالت نشسته باشد.
5. حرف بزنيد: رابطه زناشويي خود را به آرامي پيش ببريد و عجله نكنيد. از همسرتان توقع نداشته باشيد که احساسات شما را حدس بزند. هنگام روابط زناشويي تمام آنچه نياز داريد يا آزارتان مي‌دهد را به همسرتان بگوييد. مثلا بگوييد از چه چيز‌هايي وحشت داريد. يادتان باشد راحت نبودن يکي از همسران مي‌تواند براي همسر ديگر به منزله طردشدن باشد و به اين ترتيب فاصله زن و شوهر بيشتر شود. اگر ابتدا صحبت‌کردن درباره اين مسايل برايتان شرم‌آور يا سخت است، مي‌توانيد خواسته‌هايتان را براي همسرتان بنويسيد.
منبع : هفته نامه سلامت
omedclinic.com

پرسش : بهترین راه برای یادگیری به تاخیر انداختن انزال مردانه در هنگام آمیزش چیست؟

من تقریبا 30ثانیه بعد از دخول به اوج لذت می‌رسم . می خواهم که از این وضعیت بیشتر لذت ببرم و به همسرم نیز برای رسیدن به اوج لذت کمک کنم.
پاسخ: به نظر می‌رسد که شما دو مشکل را توضیح دادید : یک مشکل، بیشتر دوام آوردن قبل از انزال است، و دیگری کمک به شریک جنسیتان برای به اوج رسیدن. اولاً، به اوج رسیدن یک پاسخ اکتسابی است. افراد یاد می گیرند که چه نوعی از محرک ها و تماس ها، بطور موثر آنها را به اوج لذت جنسی می‌رساند.  فکر کنید که چه چیزی باعث  پاسخ دهی سریع شما شده و شما را تحریک کرده، پس انواع دیگر تماس و تحریک را در نظر بگیرید ( آهسته تر ، نرم تر، سریعتر ، وغیره)؛ این تنوع می‌تواند لذت جدید را ایجاد کند و شاید به تاخیر افتادن اوج لذت جنسی خودکار، کمک کند.
برخی مردان شاید به دلیل خودارضایی اینطور یاد گرفته باشند که به سرعت به اوج لذت جنسی برسند. در عین حال بسیاری از مردان می خواهند که لذت خود و همسرشان را از لحاظ  زمانی افزایش دهند. اگر می خواهید یاد بگیرید که چگونه بیشتر دوام بیاورید، باید مدت زمانی را که برای بر انگیختگی صرف می کنید ، افزایش دهید.
می‌توانید از روش ” توقف – شروع ” استفاده کنید. برای مثال وقتی که احساس می کنید به نقطه اوج نزدیک می‌شوید، دست بکشید، و هیچ کاری انجام ندهید، یا همدیگر را نگه دارید، تا زمانی که احساس انزال فروکش کند. سپس دوباره شروع کنید و وقتی حس کردید به انزال نزدیک می‌شوید، دوباره بایستید.  احتمالا چند بار باید سعی کنید تا مهارت لازم را پیدا کنید ، اما تمام عمرتان را نباید صرف تمرین و درست کردن آن بکنید. می‌توانید به همسر خود بگویید که لازم است حرکات خود را برای لحظه‌ای آهسته کرده و متوقف شود ، سعی کنید که وی روی شما باشد و عمل آمیزش را انجام دهید و هر بار  برای چند ثانیه استراحت کنید.
مشکل دوم در مورد احساس وظیفه ای  است که شما برای کمک به همسرتان، برای رسیدن به اوج لذت دارید. شاید افزایش گفتگو با همسرتان ، در طول آمیزش به شما کمک کند. آیا تا بحال در مورد آنچه می‌خواهید،  با وی صحبت کرده اید؟ آیا تا بحال از وی پرسیده اید که چه می‌خواهد؟ شما نمی‌توانید ذهن وی را بخوانید (او هم نمی‌تواند ذهن شما را بخواند) و شاید پاسخ های وی شما را غافلگیر کند. با گفتگو و دانستن خواسته های یکدیگر ،  می‌توانید تجربیات جنسی هر دو نفر را تقویت کنید. یک راه شروع گفتگو، شاید خواندن در مورد حالت های جدید، تکنیک ها و روش ها  با هم باشد.

افزایش میزان دوام به صبر و تمرین نیاز دارد و خوشبختانه این پیشنهاد ها به شما و شریکتان در رسیدن به درجه های بالاتر کمک می‌کند.
منبع : ir-med.com

انواع انحراف جنسی را بشناسید
«پارافیلی» مشکلات کنترل تکانه جنسی است که با تخیلات، امیال و رفتارهای مکرر جنسی متمرکز بر اشیاء، فعالیت‌ها یا موقعیت‌های غیرمعمولی مشخص می‌شود که برای دیگران از لحاظ جنسی محرک نیست. در اغلب موارد این اشیاء، فعالیت‌ها یا موقعیت‌ها برای اینكه افراد کارکرد جنسی داشته باشند، ضروری‌اند. امیال و رفتارهای فرد مبتلا به پارافیلی ممکن است باعث ناراحتی قابل توجه یا اختلال کارکرد شخصی، اجتماعی یا شغلی شود. فرد دچار پارافیلی را ممکن است «منحرف» بخوانند و این رفتارها ممکن است پیامدهای اجتماعی و قانونی وخیمی برای او داشته باشد.
پارافیلی یا انحراف جنسی انواع متعددی دارد و با رفتارهای متعددی ممکن است بروز کند؛ از جمله:
1- نمایشگری: نمایشگری با تخیلات، امیال یا رفتارهای شدید و برانگیزاننده جنسی مشخص می‌شود و شامل نشان دادن دستگاه تناسلی به یک فرد غریبه و بی‌خبر است. افراد دچار این مشکل، نیاز به غافلگیری، تکان دادن یا تاثیرگذاری بر طعمه‌های خود دارند. این عارضه معمولا محدود به نشان دادن است و فرد بیش از این حد، آسیب‌رسانی انجام نمی‌دهد ولی در معرض مشکلات قانونی قرار خواهد گرفت. تماس واقعی جنسی با قربانی نادر است اما ممکن است فرد حین نمایشگری یا تخیل درباره آن به خودارضایی بپردازد.
2 -یادگارپرستی (فتیشیسم): امیال جنسی فرد مبتلا به این مشکل بر اشیای غیرزنده متمرکز است. این فرد با پوشیدن یا لمس یك شیء به تحریک جنسی می‌رسد؛ برای مثال لباس، کفش زنانه، لباس زیر زنانه و مانند آنها. فرد یادگارپرست ممکن است روابط با همسر را کنار بگذارد یا فعالیت‌های جنسی‌اش را با این تمایلات ترکیب کند. وقتی شیء یادگار به کانون منفرد میل جنسی تبدیل می‌شود، فرد آمیزش جنسی با همسر را ترك می‌كند.
3 -مالشگری: در فرد دچار این مشکل، کانون امیال جنسی، لمس یا مالش دستگاه تناسلی به بدن یک فرد ناآشنا و بی‌خبر است. در اغلب موارد، این رفتار را مردان در محیط‌های شلوغ با زنان انجام می‌‌دهند. این عارضه نیز ممکن است برای فرد مبتلا مشکلات قانونی به دنبال داشته باشد.
4 -پدوفیلی: افراد مبتلا به این عارضه تخیلات، امیال یا رفتارهایی شامل فعالیت جنسی غیرقانونی با بچه‌های بالغ‌نشده (عموما 13 سال یا کمتر) دارند. این رفتارها ممکن است شامل طیفی از رفتار (از برهنه‌کردن تا تماس جنسی اجباری) باشد. برخی از پدوفیل ها عمل جنسی را فقط با کودکان انجام می‌دهند (پدوفیل انحصاری) و به بزرگسالان تمایل ندارند.

برخی دیگر فقط با خانواده و بستگان نزدیک این كار را انجام می‌دهند (زنای با محارم). گاهی هم بچه‌های دیگر قربانی می‌شوند. پدوفیل های شکارچی ممکن است از زورگویی یا تهدید به افشا برای تداوم سوء‌استفاده خود استفاده کنند. پزشکان و سایر کارکنان بهداشتی از لحاظ قانونی موظفند که چنین سوءاستفاده‌‌هایی از افراد صغیر را گزارش کنند. این فعالیت نوعی تجاوز هم محسوب می‌شود و محکومیت‌های سنگینی به دنبال دارد.
5 -خودآزاری جنسی (مازوخیسم): افراد مبتلا به این عارضه بر تخیلات، امیال و رفتارهایی متمرکزند که شامل عمل (واقعی نه، شبیه‌سازی شده) مورد توهین قرار گرفتن و کتک خوردن است یا هر چیز دیگری که باعث رنج بردن آنها شود تا به ارضای جنسی برسند. این اعمال خودآزارانه ممکن است به توهین شفاهی محدود یا شامل کتک خوردن، بستن دست و پا و دیگر موارد سوءاستفاده باشد.

افراد خودآزار ممکن است تخیلاتشان را روی خودشان پیاده کنند، مثلا پوستشان را سوراخ کنند یا ببرند یا خودشان را بسوزانند، یا به دنبال همسرانی باشند که از توهین و آزار دیگران لذت ببرد (دیگرآزار یا سادیست). گاهی در میان افراد عادی هم تخیلات یا رفتاری شبیه دیگرآزاری یا خودآزاری وجود دارد اما در اغلب موارد این برون‌ریزی به صورتی توافق‌شده به شکل فانتزی انجام می‌شود. افراد می‌دانند که این رفتار یک «بازی» است و از ایجاد درد یا جراحت واقعی اجتناب می‌شود.

6- دیگرآزاری (سادیسم): افراد مبتلا به این عارضه تخیلات مداومی دارند که در آن تحریک جنسی با رنج روانی یا جسمی (از جمله توهین و وحشت ایجاد کردن) در شریک جنسی ایجاد می‌شود. در شدیدترین شکل، دیگرآزاری جنسی ممکن است با اعمال غیرقانونی مانند تجاوز، شکنجه وحتی قتل همراه شود.

البته باید توجه داشت که گرچه تجاوز ممکن است تظاهری از دیگرآزاری جنسی باشد، اما اغلب موارد تجاوز به این عارضه مربوط نمی‌شود و درد قربانی، تحریک جنسی متجاوز را بیشتر نمی‌کند. در عوض تجاوز شامل ترکیبی از ارضای جنسی و اعمال قدرت بر قربانی است. افراد دچار دیگرآزاری جنسی به درمان شدید روان‌پزشکی نیاز دارند و ممکن است به دلیل اعمالشان مورد پیگرد قانونی قرار گیرند.
7 -دیگرپوشی (ترانسوستیسم): در این عارضه که به آن «فتیشیسم دیگرپوشانه» هم می‌گویند، پوشیدن لباس زنانه باعث تحریک جنسی یا تشدید تحریک جنسی مردان می‌شود. معمولا برانگیختگی جنسی شامل شریک جنسی واقعی نمی‌شود اما ممکن است فرد در تخیل خودش را در قالب شریک جنسی زن هم تصور کند. برخی از این مردان فقط به لباس‌های زنانه خاصی مثل لباس‌ زیر علاقه دارند و برخی دیگر لباس کامل زنانه را به همراه آرایش مو می‌پسندند. دیگرپوشی به خودی خودی اشکالی ایجاد نمی‌کند، به جز اینکه فرد برای برانگیختگی یا تجربه لذت جنسی به آن نیازمند است.
8 -چشم‌چرانی: این اختلال شامل رسیدن به تحریک جنسی از طریق مشاهده شخص بی‌خبر و ناراضی در حال برهنه شدن یا در حال انجام فعالیت جنسی است. فرد چشم‌چران ممکن است به خودارضایی هم دست بزند و به دنبال تماس جنسی با فردی که مشاهده می‌کند، نیست.
شیوع
اغلب پارافیلی‌ها نادر هستند و در میان مردان بیش از زنان شیوع دارند (حدود 20 به 1) اما دلیل این تفاوت میان زنان و مردان مشخص نیست. با اینکه در بسیاری از این اختلالات، رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی دیده می‌شود، در مواردی هم تهاجمی یا آسیب‌رسان به دیگران نیستند. در میان این اختلالات، پدوفیلی، نمایشگری، چشم چرانی، دیگرآزاری و مالشگری جرم محسوب می‌شوند.

اما داشتن تخیلات یا رفتارهای پارافیلیایی همیشه به معنای مبتلا بودن به بیماری روانی نیست. این تخیلات یا رفتارها ممکن است در اشکال بسیار خفیفی وجود داشته باشند و باعث اختلال کارکرد فرد و مانع ایجاد روابط سالم فرد با دیگران نشوند و به فرد یا دیگران آسیب نرسانند و به پیگرد قانونی نینجامند. ممکن است این تمایلات در حد تخیلات در هنگام فعالیت جنسی باقی بمانند.
علت
دقیقا معلوم نیست که چه عواملی پارافیلی ایجاد می‌کنند. برخی کارشناسان ضربه‌های عاطفی در دوران کودکی مانند مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتن را مقصر می‌دانند. برخی دیگر معتقدند این اشیاء یا موقعیت‌ها هنگامی به صورت عامل تحریک جنسی این افراد درمی‌آید که به صورت مکرر و متوالی باعث فعالیت جنسی خوشایندی شده باشند.

در اغلب موارد افراد مبتلا به پارافیلی در ایجاد رابطه شخصی و جنسی با دیگران مشكل دارند. بسیاری از پارافیلی‌ها در دوران نوجوانی آغاز می‌شود و تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. شدت و بروز تخیلات مربوط به پارافیلی در هر فردی متفاوت است و ممکن است با افزایش سن کاهش یابد.
درمان
اغلب موارد پارافیلی با مشاوره و روان‌درمانی درمان می‌شود تا به فرد کمک شود رفتارهایش را تغییر دهد. داروها ممکن است به کاهش احساس اجباری که فرد مبتلا پارافیلی برای انجام آن رفتارها تجربه می‌کند، کمک کنند و میزان تخیلات و رفتارهای انحرافی را کاهش دهند. در افرادی که بروزهای مکرر رفتارهای خطرناک یا نابهنجار جنسی را تجربه می‌کنند، ممکن است درمان هورمونی تجویز شود.

بسیاری از این داروها باعث کاهش میل جنسی فرد می‌شوند. درمان پارافیلی وقتی بیشترین تاثیر را دارد که به صورت درازمدت انجام شود. عدم تمایل به پذیرش درمان ممکن است مانع موفقیت آن شود. ضروری است که افرادی که پارافیلی‌های آنها ماهیتی مجرمانه دارد، پیش از آسیب‌ر‌ساندن به دیگران و ایجاد مشکلات قانونی برای خودشان به افراد متخصص مراجعه كنند.
منبع : هفته نامه سلامت